ΜΕ ΚΛΕΙΣΤΑ ΜΑΤΙΑ

Τα μάτια έκλεισες ποτέ σου, σε ρωτώ.
Του ήλιου ένιωσες το χάδι και του αέρα;
Πέταξες ποτέ στο μέλλον και στο παρελθόν;
Περπάτησες ως την άκρη αυτής της κτίσης και πιο πέρα;

Μπήκες ποτέ μέσα στης φλόγας την καρδιά;
Τον γύρο έκανες ποτέ όλου του κόσμου;
Προσπάθησες ποτέ να δεις σ’ άλλα μυαλά;
Μήπως φαντάστηκες ποτέ το θάνατό σου;

Τη σκάλα – πες μου – έψαξες να βρεις
που οδηγεί από τη γη στου ουρανού τα βάθη;
Κι άμα τη βρήκες πήγες να την ανεβείς;
Κι αν την ανέβηκες πες μου τι έχεις μάθει;

Σχημάτισες ποτέ μέσα στο νου σου Το Θεό;
Στοχάστηκες ποτέ τι θέλει από εσένα;
Πες μου μήπως ποτέ σου αντίκρισες Το Φως;
Κι αν το αντίκρισες φανέρωσ’ το σ’ εμένα.

Τα μάτια σου μια μέρα κράτησε κλειστά
και άφησε ψηλά το νου σου να πετάξει.
Θ’ ανακαλύψει τόσα πράγματα κρυφά
και γι άλλα τόσα θα ρωτήσει και θα ψάξει.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΚΟΙ

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ

ΤΕΤΑΡΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΔΕΞΙΑ