ΚΟΣΜΙΚΗ ΛΟΒΟΤΟΜΗΣΗ

Σκαλισμένοι στην πέτρα του νου
σε στενά σκοτεινά μονοπάτια,
φόβοι, ελπίδες και πόθοι κρυφοί
που δε βλέπουν ποτέ κάποια μάτια.

Στο Λαβύρινθο μέσα φωνή
ικετεύει να σπάσουν τα τείχη.
Τελευταία θανάτου πνοή:
«Θεέ προσπάθησα μα δεν είχα τύχη».

Ξαναμμένα μυρμήγκια σειρά,
τρέχουν δίχως να 'χουν ώρα για σκέψη.
Χέρι χέρι σε κάποιο χορό.
Πολλά χαμόγελα, μα ούτε μια λέξη.

Τα ονόματά τους φριχτοί αριθμοί,
κάποιες άψυχες γεμίζουν σελίδες.
Μια καμπύλη, μια κατανομή,
ροκανίζει τις όποιες ελπίδες.

Λοβοτομημένοι, δίχως μιλιά.
Μαστουρωμένοι περνάμε καλά.
Κελιά έχουνε γίνει τα σπιτικά.
Γεννιόμαστε - πεθαίνουμε όλοι κρυφά.
Περνάμε τη ζωή μας μπροστά στην Τι - Βι.
Μα η ζωή είν' απ' έξω. Δεν είμαστ' εκεί.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΤΕΤΑΡΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΔΕΞΙΑ

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΚΟΙ

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ