ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΠΡΟΔΟΘΩ

Κι αν η ζωή μου τα ‘φερε καλά
και μεσ’ τα χέρια μου κρατώ ό,τι ποθούσα.
Αχάριστος θα ήμουνα πολύ
άμα τους φίλους τους καλούς όλους ξεχνούσα.

Κι αν με βοηθάει η μοίρα φανερά
και πιο ψηλά να πάω με προστάζει.
Δε με τυφλώνει η λάμψη του χρυσού.
Το χρήμα εμένα δε με διατάζει.

Οι φίλοι είναι τα πλούτη μου.
Χρυσάφι η φιλία.
Κι αν έρπουν γύρω κόλακες
δε δίνω σημασία.

Αυτοί μου δίνουν δύναμη
μπροστά να προχωράω.
Αυτοί ‘ναι πάντα δίπλα μου
σαν κλαίω – σα γελάω.

Κι αν κάποτε στραφούν απάνω μου τα φώτα
εγώ δε θα τυφλωθώ.
Στους φίλους θα μιλώ για πάντα όπως και πρώτα.
Και δε θα προδοθώ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΤΕΤΑΡΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΔΕΞΙΑ

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΚΟΙ

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ