Ο κυρ Γιώργος κι ο Χάρος

Κυρ Γιώργη μου το Χάροντα αντίκρισες γενναία
σαν ήρθε πάνω απ’ το προσκέφαλο
και σου ‘κανε παρέα.

Σα φίλο τον αντάμωσες και τα ‘πατε μαζί
πριν φύγεις απ’ τη μάταια
πικρή τούτη ζωή.

Τραγούδια δεν τραγούδησες μα κι ούτ’ έχυσες δάκρυ
παράταση δεν ικέτευσες
κι ούτ’ έτρεμες σα στάχυ.

Μον’ ανδρειωμένος στάθηκες στην όψη της ρομφαίας.
Τα γόνατά σου λύγισες.
Σεμνά σταυροκοπήθηκες
και πέταξες στους ουρανούς με άγγελους παρέα.


Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή σου.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΚΟΙ

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ

ΤΕΤΑΡΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΔΕΞΙΑ