ΡΙΖΕΣ

Όνειρα έκανα και ήθελα να φύγω.
Τις αλυσίδες που με δέναν να τις σπάσω.
Ελεύθερος να νιώσω έστω για λίγο.
Να τρέξω, να γελάσω, να πετάξω.

Δικό μου τίποτα πια να μην έχω.
Απαλλαγμένος απ' όλα τα δεσμά.
Από τα σύνορα του κόσμου έξω να τρέξω,
σκιά της νύχτας μαζί μ' άλλα ξωτικά.

Σπίτι μου ο κόσμος. Μητέρα μου η Γη.
Αρχέγονη αίσθηση χαμένη αναβλύζει.
Στείρα Γη κι άγονη ποτίζει η πηγή.
Πρωτογενούς αγνότητας βλαστούς την πλημμυρίζει.

Η ματαιότητα αδέλφι μου χαμένο.
Ο θάνατός μου σύντροφος πιστός.
Ό,τι κι αν είναι να 'ρθει πια το περιμένω,
γιατί είμαι ένα τώρα πια με Το Θεό.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΤΕΤΑΡΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΔΕΞΙΑ

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΚΟΙ

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ