Όπως κραυγάζει όποιος πονάει θα φωνάξω. Σε κλάμματα ευθύς αμέσως θα λυθώ. Για τους καλούς και τους κακούς πρέπει να ψάξω. Με το καλό ή το κακό για να ταχθώ. Βαρέθηκα ν’ ακούω παραμύθια για ιδέες, χρώματα κι ιδανικά. Του κόσμου όλα τα παιδιά είναι τα ίδια. Διαφορά υπάρχει μόνο στην καρδιά. Την προσευχή τους κάνουν πριν σκοτώσουν οι «υπηρέτες του καλού» για ν’ ανδρειωθούν. Στο όνομα του Ιησού πυροβολούνε. Με την ευχή του, λέν’, δολοφονούν. «Ελευθερίας μαχητές» αποκαλούνται, βαπτίζουν όποιους θέλουνε «κακούς». Μα τους αληθινούς κακούς δεν πολεμάνε. Αδέλφια είναι μα δεν ξέρεις κι ούτε ακούς. Αν «θέλημα είναι του Θεού» αδέλφια να σκοτώνω, γυναίκες χήρες και μικρά παιδιά ν’ αφήνω ορφανά, «Κακό» πια θεωρήστε με κι ελάτε να με φάτε γιατί δεν μάσησα εγώ το χόρτο σας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου